Canimin Içi´nin iki tane kizkardesi ve bir
abisi Adana da yasiyor.
Benim de, esimle askimizin mimarlari olan kuzenlerim Seda ablam ve Unsal´cim Adana da yasiyor.
Hepsi oyle candan, oyle samimi insanlar ki, bu nedenle benim için doyumsuz sohbetlerin, çok lezzetli yemeklerin sehridir Adana.
Bu yil da gelenek degismedi. Sebzeler once kozlendi,
sonra soyuldu,
kebablar sise dizildi.
Birbirinden lezzetli,
birbirinden bereketli,
sofralar kuruldu.
365 gunun ancak 1-2 gecesi bir araya gelebildigimiz için, gecenin geç saatlerine kadar sohbetler yapildi. Semaverde yapilan çaydan bardaklar doldu doldu bosaldi.
Kahvaltidan sonra keyif kahveleri içildi.
Misirlar soyulsuuuun,
tenceye konulsun.
Unsal´i ve
Seda ablami dugunumuzden beri gormemistik. Bu tatil onlarlada bir araya gelmek için iyi bir firsat oldu.
Kebablarimizi disarda yedikden sonra
finali Yagmurun demledigi çay ve ikramliklari ile yaptik.
Her yerde azicik azicik kalabildigimiz için yine ayni sey oldu. Ne biz onlara doyabildik ne de onlar bize. Adana da, hem yediklerimizin hem de sohbetlerimizin tadi damagimizda kaldi. Rabbim yine guzel sekilde hayirlisi ile kavusmayi nasip etsin.
Sevgilerimle,
Gungor Ekinci Saglik
4 yorum:
Ne iyi etmişler kuzenler, sizleri bir araya getirmişler...
Adana' nın ikramı böyledir işte.
Keyifli, lezzetli ve içten yürekten...
Cok teşekkürler Asuman hanım.... Sevgiler...
Yemeyi sever Adanalı :)
Hem yemeyi hem yedirmeyi dileyim.
selamlar.
Yorum Gönder